ادویه چیست؟
ادویه در لغت به معنای “دوا ” است، در واقع جمع دوا ست. همان‌طور که در تاریخچة ادویه (داروهای گیاهی) آمده است، از 3500 سال قبل از مسیح و از زمان مصریان باستان تجارت آن آغاز شده و بسیار گران‌بها و با ارزش بوده است .
ادویه‌ها شامل: انواع فلفل، نمک، زردچوبه، پودر سیر، پاپریکا، جوز هندی، زنجبیل، دارچین، سماق، هل، آویشن و… است.
مزاج اکثر ادویه‌ها گرم به درجه گرمی‌های متفاوت و همچنین خشک با درجه ادویه‌ها درگذشته، یعنی طی 200 الی 300 سال پیش در ایران به روشی که هم اکنون مصرف می گردد، نبوده است و هم چنین رواج زیادی در سفره ی غذایی ایرانیان نداشته است .
همان‌طور که از معنی آن برمی‌آید؛ ادویه‌ها، داروهای گیاهی هستند که هر کدام دارای مزاج خاصی هستند، و در اقلیم‌های مختلف، با مزاج‌های گوناگون افراد و هم چنین برای بیماری‌های مختلف، فراوری و مورداستفاده قرار می‌گیرند.
علت عدم استفاده روزانه از ادویه‌ها چیست؟
همة ما می‌دانیم که استفادة بی‌رویه و طولانی‌مدت از داروها، بدن انسان را ضعیف و فرسوده می‌کند و داروهای گیاهی نیز از این قاعده مستثنا نیستند؛ باید بدانیم که مصرف روزانه ادویه آن هم در چند نوع و به مقدار زیاد، بدن انسان را در طولانی‌مدت، دچار فرسایش خواهد کرد و همچنین از حالت تعادل و طبیعی خود خارج می‌شود. هرچه انسان به سنین میان‌سال و کهن‌سالی نزدیک شود آسیب‌های استفاده از ادویه را در بدن خود متوجه خواهد شد؛ زیرا باگذشت سن، بدن انسان نیرو و قوت جوانی خود را از دست خواهد داد در نتیجه در برابر عوامل خوارجی و داروها بسیار آسیب‌پذیر خواهد شد.
مشکلاتی که استفادة ادویه‌ها در طولانی‌مدت و یا کوتاه‌مدت برای انسان به وجود می‌آورند شامل: سردردهای مزمن، تشتت افکار، بهم ریختگی خلق، تپش قلب، اضطراب درونی، خارش پوستی، اگزوما، حرارت بالای بدن، خشکی پوست و بدن، کم‌انرژی و کسل بودن و… . باید به این نکته توجه داشته باشیم که مصرف هر نوع ادویه حتی به میزان بسیار اندک می‌تواند علائم بالا را برای ما ایجاد کند.
با چه شرایطی می‌توانیم از ادویه‌ها استفاده کنیم؟
همان‌طور که در شناخت ادویه‌ها متوجه شدیم؛ مزاج آن‌ها گرم و خشک با درجه خشکی‌های متفاوت است و باید برای مصرف اندکی از هر کدام آن‌ها نیز به عوامل گوناگونی توجه کنیم.
از جمله عوامل مهم می‌توان به: مزاج شخص، مزاج اقلیم (محل زندگی)، مزاج فصل، مزاج سن و… اشاره کرد.
با تشخیص مزاج خود توسط طبیب حاذق و همچنین آگاهی از آب‌وهوا و مزاج شهر و اقلیم خود و شناخت مزاج فصول، می‌توانیم مصرف آگاهانه‌ای از ادویه‌ها داشته باشیم و هم چنین به‌صورت روزانه فقط از ادویه‌های معتدل استفاده کنیم.
ادویه‌های معتدل نمک و زردچوبه هستند. دلیل اعتدال این دو ادویه، سازگاری آن‌ها با بدن انسان در سنین و مزاج‌های مختلف و در اقلیم ایران است.
جمع‌بندی
ادویه جمع دوا است. ●
- استفاده از دارو به‌صورت مداوم، بدن را از حالت تعادل و طبیعی خود خارج می‌کند و در طولانی‌مدت دچار فرسایش خواهد کرد.
- استفاده‌کردن از ادویه‌های معتدل به میزان لازم، بلامانع است.
- با مشخص‌شدن مزاج فرد، مزاج فصل و مزاج اقلیم از ادویه‌هایی بر اساس شرایط و به میزان اندک، می‌توانیم استفاده کنیم.
