خون سياوشان درختى است داراى تنه اصلى دراز استوانه‏اى مانند نخلها. برگهاى آن مركب از برگچه‏هاى باريك و نوك‏تيز با دمبرگ است. گلهاى آن مانند نخلها نر و ماده جداگانه روى دو پايه جدا قرار دارند. اين درخت داراى ميوه‏اى است به بزرگى گيلاس بيضى شكل و پس از اينكه كاملا رسيد ماده رزينى قرمزرنگى آن را فرامى‏گيرد به‏طورى كه حتى فلسهاى سطح خارجى ميوه را نيز مى‏پوشاند .قطعات خون سياوشان اگر نازك باشد به رنگ قرمز زيبا و كمى شفاف است اگر روى كاغذ كشيده شود از خود اثر باقى مى‏گذارد. بى‏بو و بى‏طعم است و اگر آن را بسوزانند بوى سقزى كمى معطّر از آن استشمام مى‏شود.خون سياوشان از نظر طبيعت خيلى سرد و خشك است .خيلى قابض مى‏باشد و براى ترميم و گوشت آوردن زخمها نيز نافع است. معده را خنك مى‏كند و حرارت كبد و روده‏ها را كاهش مى‏دهد و براى تقويت معده و بند آوردن شكم‏روش و اسهال خونى و صفراوى و به هم آوردن شقاق مقعد و بواسير نافع است. ماليدن آن به چشم براى تقويت ديد و ترميم جراحتهاى چشم و ماليدن آن به دندان براى تقويت لثه و پاشيدن گرد آن روى جراحتها براى قطع خونريزى و چسبانيدن و به هم آوردن زخم تازه در هر عضوى كه باشد مفيد است.